เทอดพระเกียรติสมเด็จพระบรมครู หลวงพ่อเขาสาริกา

ผู้มีบุญนั้นลงมาอยู่ในเมืองมนุษย์ บริสุทธิ์ไปทุกอย่างกระจ่างศรี

ส่องแสงสว่างไปทั่วโลกและโลกีย์ ทั้งสามภพใครไม่มีเสมอปาน

เป็นหน่อเนื้อเชื้อบรมท้าวพรหมเมศร์ อุบัติเหตุมาจากเกษียรเกษมสันต์

ทั้งปราบทั้งสร้างสว่างพลัน อยู่ทุกวันนี้นะท่านจึงหันดู

ดูให้เห็นใช่จะซ่อนเร้นอยู่ที่ไหน ดูทั้งตาในตานอกก็แลเห็น

เพราะขึ้น-ลง-เข้า-ออก อยู่ในบริเวณ ไม่ซ่อนเร้นอยู่ที่ไหนตั้งใจดู

ไม่ช้านานพอประมาณอีกปีเศษ พวกท่านจะแจ้งเหตุทั้งตาและทั้งหู

ตั้งแต่นั้นท่านจะได้รูว่าตัวกู อยู่กับพระคุณท่านผู้มีบุญ

ตรองดูเถิดท่านผู้ฟังทั้งผู้อ่าน ถ้าฟ้าดินถึงกันท่านต้องรู้

สู้อุตส่าห์ทำความดีไว้จะได้ดู สู่จริตมีอยู่ทั้งสามประการ

กาย วาจา ใจ สุจริตให้ติดอยู่ เป็นพักเป็นครูอยู่กับตัวท่าน

ตามข้อเค้าขององค์พระทรงธรรม์ เป็นสำคัญนะท่านทุกชั้นไป

ดีแต่พูดใจไม่ทำซ้ำเกิดโทษ พาประโยชน์ไม่ได้กับตัวท่าน

ใจของตนวายวุ่นอยู่ทุกวัน ไหนจะได้ประสพพบผู้มีบุญ

ถึงเห็นท่านเราก็ไม่รู้จักท่าน เพราะรูปร่างธาตุขันธ์ท่านยังอยู่

ที่ไหนจะต่างแก่ท่านผู้ดู รูปร่างธาตุขันธ์ท่านยังมีทุกประการ

อุปมาเหมือนดั่งกับพระสังข์ เอารูปเงาะสวมไว้ใครไม่เห็น

จะเห็นได้ก็แต่ท่านผู้ดูเป็น จึงจะเห็นแจ้งประจักษ์อยู่กับตัว

เที่ยวถอดรูปอยู่กับร่มโพธิ์และร่มไทร คอยอาศัยดูทั้งหมู่เนื้อและหมู่ปลา

เที่ยวตรวจตราดูทุกตำแหน่งทุกแห่งไป ท่านมาอาศัยอยู่ที่ในขุมทอง ฯ

ที่มา : หนังสือชวนภาษิต

ประพันธ์ โดย หลวงพ่อโอภาสี