พระอริยสงฆ์ผู้ถวายเพลิงเป็นพุทธบูชา

หลวงพ่อโอภาสี ผู้ให้แสงสว่างแห่งปัญญาธรรม ท่านคือ “อริยสงฆ์ผู้ถวายเพลิงเป็นพุทธบูชา” แห่งอาศรมบางมดผู้เปี่ยมด้วยเมตตา ท่านทรงอภิญญาหยั่งรู้ด้วยญาณวิถีว่าบางมดนี้เป็นที่สัปปายะ เหมาะแก่การบำเพ็ญภาวนา “เตโชกสิณ” หรือกสิณไฟในการปฏิบัติ สมาธิภาวนา

เมื่อออกจากวัดบวรนิเวศวิหารท่านจึงธุดงค์มาปักกลด ในสวนมะพร้าว เมื่อมีศิษย์นำของมาถวายแม้มีมูลค่าสักเพียงใด ท่านจะ แจกเด็กบ้าง คนชราบ้างที่เหลือก็โยนเข้ากองไฟเผาหมดไม่เหลือทั้งวัน ทั้งคืนเป็นปกติ

พระคาถาศักดิ์สิทธิ์และวัตถุมงคลแห่งองค์ท่าน เป็นขวัญให้ผู้คนทุกชนชั้น รวมทั้งข้าราชการทหารและพลเรือนเกิด กำลังใจในการปฏิบัติหน้าที่นำพาประเทศรอดพ้นจากภัยทั้งภายนอก และในประเทศ ได้แก่ สงครามอินโดจีน สงครามมหาเอเชียบูรพา เหตุการณ์น้ำท่วมกรุงเทพฯ ครั้งใหญ่ ฯลฯ

และท่านยังมีความเลื่อมใส ศรัทธาต่อองค์พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๕ เป็นอย่างยิ่ง

เรื่องราวความลึกซึ้งในพระธรรมและอิทธิปาฏิหาริย์ของหลวงพ่อโอภาสี มีอยู่นานาประการ ดังหลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ แห่ง วัดบางพระ เคยปรารภว่า “อาตมาคิดว่าได้เรียนวิชาเอกไว้มากมายแล้ว และได้เรียนรู้ในข้อธรรมทั้งหลายลึกซึ้งดีแล้ว แต่ที่ไหนได้พอได้พบ ได้สนทนากับผู้ที่มีความรู้และภูมิธรรมสูงกว่า (หลวงพ่อโอภาสี) และเป็นผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ดำริตนให้พ้นจากอาสวะกิเลสทั้งปวงแล้วนั้น ทำให้ อาตมารู้สึกว่า อาตมาเองเหมือนกับอยู่ในกะลาครอบ จะต้องเรียนรู้ จะต้องศึกษาอีกมากมาย และยังต้องบำเพ็ญเพียรทางจิตอีกมาก จึงจะเทียบเท่าท่านผู้รู้เหล่านั้นได้” ดังตัวอย่างที่จะได้นำถ่ายทอดพอสังเขป

ที่มา : หนังสือชวนภาษิต